 Λιθανάγλυφο θύρας 1826, Σαμαρίνα, Μεγάλη Παναγιά |
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η γλυπτική σε πέτρα ή μάρμαρο συνέχισε τους κανόνες της βυζαντινής τέχνης και υπήρξε κατεξοχήν εκκλησιαστική. Από το 18ο αι. όμως, και κοσμικά έργα, όπως οι κρήνες, παρέχουν χαρακτηριστικά δείγματα ελληνικής λαϊκής γλυπτικής.Ανάγλυφα στολίζουν υπέρθυρα, περιθυρώματα, φεγγίτες ή ως εντοιχισμένες πλάκες με επιγραφές. Φυτικά, εθνικά και μαγικά σύμβολα αποκτούν, εκτός από διακοσμητικό, προφυλακτικό ή αποτροπαϊκό χαρακτήρα, σε άμεση σχέση με την εκκλησιαστική τέχνη.
Επίσης, στο εσωτερικό των σπιτιών ανάγλυφα στολίζουν τα τζάκια. Η λιθογλυπτική ασκήθηκε από τους λιθοξόους - πελεκάνους, μέλη των συντεχνιών των χτιστάδων της Ηπείρου και της δυτικής Μακεδονίας που περιόδευαν στα Βαλκάνια και στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Δείτε επίσης
| Πολιτισμός - | Αρχιτεκτονικά γλυπτά (867-1204) Ανάγλυφες εικόνες (867-1204) Έργα γλυπτικής (1274-1317) |
http://www.imma.edu.gr/macher/hm/hm_main.php?el/B3.2.5.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου